بهاری دیگر و سال ۱۴۰۴

در واپسین روزهای اسفند ۱۴۰۳ آرزو دارم بهار، سال و بهار و سال‌های پیش‌رویتان زیبا باشد.

آری آری زندگی زیباست

زندگی، آتشگهی دیرنده پابرجاست

گر بیفروزیش‌، رقص شعله‌اش در هر کران پیداست

ور نه خاموش است و خاموشی گناه ماست

پیرمرد آرام و با لبخند

کنده‌ای در کوره افسرده جان افکند

چشم‌هایش در سیاهی‌های کومه جست و جو می کرد

زیر لب آهسته با خود گفتگو می‌کرد

زندگی را شعله باید برفروزنده

شعله‌ها را هیمه سوزنده

جنگلی هستی تو ای انسان

جنگل ای روییده آزاده

بی‌دریغ افکنده بر روی کوه‌ها دامان

آشیان‌ها بر سرانگشتان تو جاوید

چشمه‌ها در سایبان‌های تو جوشنده

آفتاب و باد و باران بر سرت افشان